Τι κάνει όλους αυτούς –Μαρξ, Αγκαμπέν, Ίγκλετον, Γκυ Ντεμπόρ- και προφανώς αρκετούς άλλους, να προβληματίζονται, να αμφισβητούν, να απορρίπτουν και εμάς να δυσφορούμε, να δυσανασχετούμε, να ανησυχούμε; Μήπως πρόκειται απλά για το ανικανοποίητο των ανθρώπων ή μήπως όλα αυτά σημαίνουν την αναζήτηση κάποιου ξέφωτου προς την ανθρώπινη ολοκλήρωση; Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο διεξάγονται οι συνομιλίες του βιβλίου αυτού με τον καλύτερο ίσως συνομιλητή, τον «εαυτό».