Ο Pirandello πραγματοποίησε ένα αγωνιώδες εγχείρημα για την έλξη του σύγχρονου ιταλικού θεάτρου από το τέλμα του κλασικού και αστικού δράματος και για το διάνοιγμα ενός νέου ορίζοντα μακριά από κάθε τι παραδοσιακό, καθιερωμένο και γνώριμο. Το εγχείρημά του πέτυχε, και, μάλιστα, με τον καλύτερο τρόπο, αρκεί να αναλογιστεί κανείς την επίδραση που άσκησε το έργο του −και μιλούμε φυσικά τόσο για τις νουβέλες, το θέατρο και την ποίησή του, όσο και για τις θεωρητικές του μελέτες− στη μοντέρνα τέχνη εν γένει. Δεν είναι λίγοι οι μελετητές του ισχυρίζονται ότι έσωσε το σύγχρονο, εγχώριό του θέατρο από την καταστροφή.